شبکه اطلاع‌رسانی روابط عمومی ایران (شارا) || در چند سال اخیر، محاسبات کوانتومی با مجموعه‌ای از پیشرفت‌ها در مرزهای مواد و علوم کامپیوتر روبه‌رو شده است. این پیشرفت‌ها نوید بخش ایجاد رایانه‌هایی هستند که می‌توانند جهش‌های بزرگی در عملکرد نسبت به ماشین‌های امروزی داشته باشند. این حوزه به مدت بیش از ۴۰ سال توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است، اما تا این لحظه رایانه‌های کوانتومی عملی هنوز از دسترس خارج بوده‌اند.
اخیراً گوگل اعلام کرده است که توانسته است بر بی‌ثباتی ذاتی در سیستم‌های کوانتومی غلبه کند. این پیشرفت که به‌ویژه در کاهش “نویز” یا عدم انسجام سیستم‌های کوانتومی مؤثر است، به‌عنوان اولین نمایش ملموس از پیش‌بینی‌های تئوریک در این زمینه به‌شمار می‌رود. این موفقیت به‌عنوان یک لحظه آستانه در صنعت شناخته می‌شود و می‌تواند راه را برای اولین رایانه‌های کوانتومی عملی در اواخر این دهه هموار کند.
با این حال، پیش‌بینی اینکه تأثیرات محاسبات کوانتومی چه زمانی خود را نشان خواهند داد و تا چه اندازه گسترده خواهند بود، دشوار است. پنج سال پیش، گوگل ادعا کرد که به “برتری کوانتومی” دست یافته است؛ یعنی جایی که یک رایانه کوانتومی قادر است مشکلی را حل کند که برای رایانه‌های کلاسیک غیرممکن است. اما در عین حال، روش‌های جدید برنامه‌نویسی نشان داده‌اند که رایانه‌های امروزی همچنان می‌توانند برای مدت بیشتری رقابتی باقی بمانند. به‌عبارت دیگر، حتی در دوران کوانتومی، بیشتر محاسبات همچنان بر روی ماشین‌های مبتنی بر سیلیکون انجام می‌شود و تنها پیچیده‌ترین وظایف به سمت سیستم‌های کوانتومی منتقل می‌شوند.
محاسبات کوانتومی به‌ویژه برای شبیه‌سازی فرآیندهای زیراتمی مفید خواهند بود و می‌توانند به پیشرفت‌هایی در زمینه‌هایی مانند علم مواد و کشف دارو کمک کنند. همچنین، احتمالاً به‌زودی رمزگذاری‌های امروزی را می‌شکنند و نیاز به رمزنگاری جدید در سراسر جهان ایجاد خواهند کرد.
با این حال، پیش‌بینی اینکه الگوریتم‌های کوانتومی چقدر عملکرد بهتری خواهند داشت، هنوز دشوار است. به‌ویژه در مواردی مانند بهینه‌سازی مسائل پیچیده یا افزایش سرعت یادگیری ماشین، هنوز نتایج قطعی وجود ندارد.
یکی دیگر از جنبه‌های جالب این پیشرفت، تأثیر احتمالی هوش مصنوعی بر محاسبات کوانتومی است. دمیس حسابیس، رئیس گوگل دیپ‌مایند، معتقد است که شاید هوش مصنوعی بتواند در یک رایانه کلاسیک، مدل‌سازی سیستم‌های پیچیده را انجام دهد و نیاز به رایانه‌های کوانتومی کاهش یابد. این نظر از سوی بسیاری از کارشناسان کوانتومی مورد مناقشه قرار گرفته است.
با این وجود، پیشرفت‌های اخیر گوگل در این حوزه، نشان‌دهنده یک لحظه مهم در مسیر طولانی محاسبات کوانتومی است. اگرچه ممکن است در ابتدا این تحولات در زمینه‌های خاص محدود بمانند، اما می‌توانند تغییرات عظیمی در جهان به‌وجود آورند.
تا سال ۲۰۳۰، گوگل امیدوار است که بتواند یک رایانه کوانتومی در مقیاس کامل بسازد. هزینه این پروژه حدود ۱ میلیارد دلار پیش‌بینی شده است و مدیران گوگل معتقدند که حتی اگر هزینه‌ها ۱۰ برابر بیشتر هم شود، هنوز مبلغ کمی برای دستگاهی خواهد بود که ممکن است به درمان سرطان کمک کند. این امیدها برای سال‌ها الهام‌بخش محققان بوده و برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فناوری دنیا را به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در این حوزه تشویق کرده است. شاید طولی نکشد که پیش‌بینی‌های بلندپروازانه این شرکت‌ها در نهایت به حقیقت بپیوندند.
منبع خبر:
شارا
/ وعده مرموز آینده کوانتومی
تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی برای مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
