سواد رسانه ای / شفقنا رسانه_ نشست مهندسی افکار در عصر دیجیتال به بهانه چاپ سوم کتاب دستکاری در رسانه های اجتماعی برگزار شد.
به گزارش شفقنا، هادی خانیکی، حسین انتظامی، رضا نوروزپور، بشیر معتمدی و مترجمان کتاب در نشست نقد و بررسی کتاب حضور داشتند و به بررسی کتاب پرداختند. این نشست به بهانه چاپ سوم این کتاب نوشته فیلیپ هاوارد و ساموئل وولی (که با همکاری مؤسسه همشهری و دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها به چاپ سوم رسیده است) با عنوان «مهندسی افکار در عصر دیجیتال» برگزار شد.
به گزارش خبرنگار شفقنا، دکتر خانیکی در ابتدای صحبت های خود در این نشست گفت: همواره نگران سواد رسانه ای هستم اینکه چه برداشتی از این سواد هست و آیا
منظور مان این است که مالک حقیقتی ما هستیم و دیگران نمی فهمند ما چقدر خوب مساله را فهمیدیم؟
او ادامه داد: یا اینکه سواد رسانه ای از آنجا شروع می شود که بدانیم مخاطب ما در بسیاری از جاها بیشتر از ما می فهمد.یا در زمینه ای که در آن قرار داریم آیا می توانیم هر کاری انجام دهیم و دستکاری و هدایت کنیم یا نکنیم یا زمینه ای است که باید اول امکان سنجی کنیم؟در ارتباطات این امکان سنجی بسیار مهم است
این استاد دانشگاه بیان کرد: زمینه‌ی حال حاضر این است که ما با جامعه‌ی ناراضی روبروهستیم. بخشی از این نارضایتی طبیعی و بخشی دیگر غیرطبیعی است. آن بخش طبیعی به این دلیل است که جامعه دستخوش تغییر نسلی و تغییر جمعیتی و تغییر جنسی است. سوال این است که کدام‌جوان در کجای جهان راضی است؟ حتما در جوامع پیشرفته این نارضایتی وجود دارد.
خانیکی بیان کرد: نارضایتی غیرطبیعی مربوط به احساس نابرابری است. طبق پیمایش های صورت گرفته دال و هسته اصلی نارضایتی ارزشی و نگرشی، احساس بی عدالتی و تبعیض است. اینکه در آموزش، شغل، سیاست، اقتصاد، بی عدالتی وجود دارد. حال این سوال مطرح است که رسانه ها در این بی عدالتی چطور هستند؟ آیا آن را بازتولید می کنند؟ آن را تایید می کنند؟ یا یک توافق مصنوعی ایجاد می کنند؟ آیا رسانه به دنبال پیدا کردن راهی برای عدالت است؟کارکرد و هسته اصلی رسانه ها باید به سمت رضایت واقعی نه مصنوعی و مهندسی اجماع باشد.
او با اشاره به گذر رسانه ها و تغییرات مخاطب در این میان گفت: با توجه به اینکه جامعه پلتفرم در امتداد جامعه شبکه ای آمده، یک اتفاق بزرگی رخ داد اینکه ما یاد گرفته بودیم به لحاظ نظری از یک دوره نظریه های تزریقی عبور کنیم و در دوره ای که عصر رسانه های جمعی بود و تولید انبوه برای مخاطب انبوه بود، عبور کردیم و وارد جامعه شبکه ای شدیم و بعد وارد جامعه پلتفرمی شدیم.
این استاد دانشگاه بیان کرد: بحث نگران کننده در جامعه امروزی این است که قدرت دستکاری بالا رفته و باید و حتما علیه اخبار جعلی متحد شویم. ولی مگر اخبار جعلی در زمین خالی و با تکنولوژی تولید می شود؟جامعه ناراضی و جامعه بسته و جامعه ای که رسانه ها نقش نهادمند ندارند، حتما مستعد اخبار جعلی است.
او بیان کرد: هر وقت خطر اخبار جعلی را متوجه شدیم باید خطر سیاست گذاری و نهادمندی سیاست های بسته را هم بپذیریم که همه این موارد باعث اخبار جعلی و فرهنگ زیرزمینی و بسته می شود. از جامعه پلتفرمی به جامعه ای رسیده ایم که آن‌مخاطب فعالی را به یک مخاطب منفعل و بی دفاع در محیط بسته رساندیم.
او تاکید کرد: باید در زمینه ترجمه های درست و حرفه ای در حوزه اخبار جعلی و رسانه‌های اجتماعی به شکل تخصصی حرکت کنیم. تا ترجمه‌ی ما درست نباشد نمی توانیم به سمت تالیف و تولید آثار درست برویم. ترجمه کتاب های اصلی در این زمینه زیاد است و باید نهادهای تحقیقاتی و علمی واسط این کار شوند.
خانیکی گفت: نقش رسانه اجتماعی در پیشبرد کنش اجتماعی بسیار زیاد است و باید جنبه‌های فرصت آمیز رسانه های اجتماعی هم گفته شود چرا که با توجه به نقش هراس انگیز این رسانه ها، نمی توانیم کاری انجام دهیم.
او توضیح داد: به نظرم رسانه های اجتماعی می توانند این نقش ها را -که عنوان می کنم- در پیشبرد کنش های اجتماعی داشته باشند. نقش اول اینکه رسانه ها اجتماعی می توانند در توانمند سازی اجتماعی اثر گذار باشند، در جامعه ما ضریب همبستگی کم و ضعیف است. رسانه های اجتماعی می توانند فضایی برای شنیدن صداهای کمتر شنیده شده را فراهم کنند و روایت های غالب را به چالش بکشند. دوم نقد ساختارهای قدرت سنتی است جامعه ما دستخوش تغییر است و ما با جامعه متنوع مواجه ایم این فهم‌متغیر را باید بپذیریم و تببین کنیم که رسانه اجتماعی می تواند در این‌باره نقش آفرین باشد.
او ادامه داد: نقش سوم مربوط به چالش ها و مخاطرات با نگاه به آینده است. جامعه امروز و رسانه ای شده ما مدام در گذشته است که با این تمرکز و نوع رویکرد قطعا نمی توان توسعه و پیشبرد حاصل کرد، رسانه اجتماعی باید این بستر و اتاق های آینده را در هر جامعه ای فراهم کنند. مسأله بعدی حد و دامنه ممیزی و نظارت است این وضعیت می طلبد حد نظارت و ممیزی در سیاستگذاری مطرح شود. نقش بعدی تلفیق تجربه و فعالیت حرفه ای با نظریه ها است. شکاف بین دانشگاه و نظریه با رسانه و عمل کجاست؟ که در اینجا هم رسانه های اجتماعی می توانند نقش آفرین باشند.
او گفت: نقش پنجم تاثیر الگوریتم هاست. بالاخره این سرعت و شتاب و نیاز اطلاعاتی با کدام فناوری می تواند دیده شود؟ رسانه اجتماعی می تواند ابزار قدرتمندی در این باره بشود و این نیازمند شناخت پیچیدگی هاست.
تکمیل می شود….
تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی برای مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
