اولین مسئله ای که در بحث آموزش روابط عمومی ها مطرح است این است که ما با طیفی از شاغلین روابط عمومی مواجه هستیم که دانش آموخته رشته روابط عمومی نیستند و بعضاً از دیگر واحدهای سازمانی به روابط عمومی ارجاع داده می شوند و با وضعیت و جایگاه روابط عمومی آشنا نیستند؛ و این هم نشأت گرفته از این رویکرد است که برخی از مدیران ارشد سازمانی هنوز درک درستی از جایگاه روابط عمومی در یک سازمان ندارند. لذا همین عدم آشنایی با جایگاه روابط عمومی موجب شده است که اگر مدیران ارشد افرادی را از دیگر واحدها به روابط عمومی بفرستند بدون درنظر گرفتن این که آیا تخصص و تجربه و دانش لازم را در این زمینه دارند حضور این افراد را به رسمیت بشناسند و این مسئله منجر شده است که برای این دست افراد که جزو شاغلین محسوب می شوند .
هر ساله توسط اساتید روابط عمومی دوره های آموزشی برگزار شود. ولی چون انگیزه و علاقه لازم را ندارند بنابراین توفیقی هم حاصل نخواهد شد و در نهایت منجر به این مسئله شده است که ما با جامعه بی انگیزه در این حوزه مواجه باشیم که درصد علم آموزی کمی دارند.
انواع آموزش در حوزه روابط عمومی
انواع آموزش هایی که می تواند مفید باشد اشاره¬ای گذرا خواهد شد.
آموزش های دانشگاهی
تربیت نیروی متخصص برعهده محیط های آموزش عالی و دانشگاهی است و نیروی ماهر و متخصص جزو سرمایه های هر سازمانی محسوب می گردند. لذا باید توجه ویژه ای به آموزش های کاربردی و نه تنها صرفاً نظری نمود.
آموزش قبل از اشتغال به کار
اگر قرار است نیرویی وارد محیط کار در روابط عمومی شود و اگر آن نیرو تخصص و تحصیلات مرتبط را ندارد حداقل قبل از شروع به کار آموزش هایی را برای وی در نظر بگیرند تا با تکنیک های روابط عمومی و ابزارهای نوین ارتباطی آشنایی یابد.
آموزش های حین خدمت
آموزش حین خدمت کارمندان تنها ارائه بحث آموزشی صرف نیست چرا که به اندازه کافی در کتاب های روابط عمومی به آن پرداخته شده است. هدف اصلی از برگزاری این دوره ها باید افزایش مهارت باشد و این که بتوان در عمل، مباحث مرتبط با روابط عمومی را کاربردی تر اجرا کرد.
آموزش های تخصصی برای پذیرفتن مسئولیت
به نظر می آید بحث آموزش در روابط عمومی صرفاً متوجه کارمندان و دانشجویان نیست بلکه آموزش و افزایش دانش و مهارت تخصصی باید متوجه مدیران نیز باشد. چراکه طی سال های متوالی برخی از افراد به دور از ضابطه مندی و بدون تخصص و تجربه لازم به سمت مدیریت روابط عمومی منصوب شدنده¬اند.
لذا با توجه به مباحث ارائه شده فوق می توان نتیجه گرفت:
۱- از مهم ترین معظلات روابط عمومی ها نداشتن پرسنل آموزش دیده و عدم به کار گیری فارغ التحصیلان رشته روابط عمومی است که تاثیر مهمی در بهروه وری و ارتقای روابط عمومی دارد.
۲- نبود انگیزه و علاقه مندی لازم در کارکنان روابط عمومی به منظور فراگیری مباحث تخصصی، یکی دیگر از نقاط ضعف مرتبط با موضوع آموزش روابط عمومی است که می بایست مدیران و دست اندرکاران روابط عمومی برای آن تدبیری بیندیشند.
۳- بازنگری در سرفصل های آموزشی روابط عمومی و کاربردی کردن بحث های آموزشی در حوزه روابط عمومی می بایست در دستور کار دانشگاه های مرتبط قرار گیرد.
سخن آخر اینکه روابط عمومی ها باید به این باور برسند که در دنیای امروزه دیگر نباید منتظر ماند تا اطلاعات-خود به خود- در اختیارشان قرار گیرد، بلکه باید خود به سراغ اطلاعات بروند و دانش خود را به روز نگهدارند. بنابراین خود باید به دنبال آموزش بروند نه این که آموزش به سراغ آنها بیاید و این مهم می تواند گامی اساسی در موفقیت روابط عمومی ها به شمار آید.
منبع: نشریه پردازش و تولید
کارشناسی ارشد ارتباطات، گرایش مطالعات و رسانه
نماینده انجمن روابط عمومی ایران در استان یزد
منبع خبر:
شارا
/ اهمیت آموزش در روابط عمومی
تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی برای مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
