در این شرایط، مسئولیت مدیر عامل به دو بخش تقسیم می‌شود: مسئولیت حرفه‌ای و مسئولیت شخصی. مسئولیت حرفه‌ای معمولاً به این معناست که اگر مشکل به تصمیمات شخصی مدیر عامل مرتبط نباشد، او می‌تواند مسئولیت‌هایش را میان دیگران تقسیم کند. این روش معمولاً به انجام یک تحقیق مستقل منجر می‌شود تا مقصرین واقعی شناسایی شوند. اما مسئولیت شخصی به این معناست که مدیر عامل حتی اگر مستقیماً مسئول بروز مشکل نباشد، مسئولیت کامل را به‌طور اخلاقی بر عهده می‌گیرد. این نوع مسئولیت به پیام قدرتمند در مورد شفافیت و تعهد به اصلاح مشکلات منجر می‌شود، هرچند که ممکن است موقعیت را برای مدیر عامل دشوار کند.
در نهایت، تصمیم‌گیری بین این دو نوع مسئولیت (حرفه‌ای یا شخصی) پیچیده است و بستگی به شرایط بحران دارد. معمولاً ترکیبی از هر دو گزینه بهترین نتیجه را به‌دنبال دارد. برقراری ارتباط شفاف با ذینفعان و بیان صادقانه اشتباهات، در کنار اصلاحات واقعی، برای حفظ شهرت و اعتماد در سازمان ضروری است.
مدیران عامل باید به‌دقت تشخیص دهند که کدام رویکرد می‌تواند بهترین تاثیر را بر اعتماد عمومی و ذینفعان بگذارد. در این شرایط، باید توجه کرد که چه چیزی به حفظ یکپارچگی دفتر مدیر عامل و اعتماد به عملکرد بالای آن کمک می‌کند.
لحظات بحرانی از نظر مدیریتی نیازمند تصمیمات حساس و دقیق است. مدیران عامل باید توانایی مدیریت این لحظات را داشته باشند و همچنین با هیئت مدیره و سایر مسئولان سازمان برای حفظ موقعیت و شهرت شرکت همکاری کنند. در این زمان‌ها، هماهنگی و حمایت از مسئولیت‌های حرفه‌ای و شخصی در کنار شفافیت و اقدام به اصلاح مشکلات می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.
منبع خبر:
شارا
/ مدیران عامل و لحظات تنهایی: بررسی مسئولیت‌ها در شرایط
بحرانی
تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی برای مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
