دکتر رضا صابری از چهره‌های علمی برجسته در عرصه‌ی علوم ارتباطات و روابط عمومی است که با پیش‌زمینه‌ای در رشته مردم‌شناسی، نگاهی متفاوت و جامعه‌محور به مسائل ارتباطی دارد. او استادیار گروه روابط عمومی در دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی است و در حال حاضر به‌عنوان عضو هیأت علمی مأمور فعالیت می‌کند. پیوند میان دانش مردم‌شناسی، تحلیل رسانه‌ها، فرهنگ عامه و نظام آموزش روابط عمومی، وجه تمایز کار علمی او با سایر پژوهشگران این حوزه است.
کارنامه‌ی پژوهشی دکتر رضا صابری از تنوع موضوعی بالایی برخوردار است و طیف گسترده‌ای از دغدغه‌های اجتماعی، فرهنگی، رسانه‌ای و آموزشی را در بر می‌گیرد. او از یک‌سو به تحلیل بازنمایی رسانه‌ای موضوعات حساس منطقه‌ای همچون «عملیات وعده صادق» ایران در رسانه‌های ترکیه پرداخته و از سوی دیگر، به بررسی تجربه‌ی زیسته کاربران شبکه‌های اجتماعی در تعامل با صفحات طالع‌بینی و فرهنگ عامه رو آورده است. همین طیف گسترده، نشان می‌دهد که دکتر صابری فراتر از مرزهای کلاسیک علوم ارتباطات، رویکردی بین‌رشته‌ای و تلفیقی دارد.
یکی از محورهای مهم پژوهش‌های او، بررسی نظام آموزش روابط عمومی در ایران است. در چند مقاله‌ی پیاپی، او به همراه همکارانی چون دکتر حسینعلی افخمی، به تحلیل مؤلفه‌های آموزش روابط عمومی و نیز مهارت‌های مورد نیاز فارغ‌التحصیلان برای ورود به بازار کار پرداخته است. این پژوهش‌ها نه‌تنها نگاهی انتقادی به محتوای آموزشی دارند، بلکه با تحلیل نظر شاغلان در عرصه روابط عمومی، تلاشی برای نزدیک‌کردن آموزش دانشگاهی به واقعیت‌های حرفه‌ای محسوب می‌شوند.
دکتر رضا صابری همچنین علاقه‌مند به مطالعات جنسیت و رسانه است. تحلیل او درباره نقش ارتباطات انسانی در ترسیم جایگاه اجتماعی زنان، با تکیه بر داستان‌های صادق هدایت، تلفیقی از مطالعات ادبی، تحلیل گفتمان انتقادی و نظریه‌های ارتباطی است که نگاهی تازه به ادبیات کلاسیک فارسی از منظر ارتباطات می‌گشاید.
در حوزه رسانه‌های خبری نیز فعالیت او چشمگیر است. تحلیل تطبیقی اخبار مربوط به کرونا در سایت‌های خبری صداوسیما و BBC فارسی، از جمله تلاش‌های او در بررسی ساختار گفتمانی رسانه‌ها در مواجهه با بحران‌های جهانی است. افزون بر این، دکتر صابری به موضوعات کلان‌تری مانند جنگ روانی دشمن، نقش رسانه در تقریب مذاهب، و قومیت‌گرایی در جوامع اسلامی نیز پرداخته و این موضوعات را با دغدغه‌های مردم‌شناسانه و ارتباطی پیوند زده است.
کارهای بین‌المللی او نیز قابل‌توجه‌اند. مقالاتی درباره تأثیر سرمایه‌گذاری خارجی بر محیط زیست در کشورهای غیر OECD و نوسانات رشد اقتصادی ایران، بیانگر ذهنی تحلیل‌گر و نگاه چندبُعدی اوست؛ نگاهی که توانسته پژوهش را از محدوده‌ی مرزهای رسانه‌ای فراتر ببرد و به پرسش‌های گسترده‌تری در حوزه توسعه و سیاستگذاری پاسخ دهد.
در مجموع، دکتر رضا صابری پژوهشگری است که توانسته است میان حوزه‌های ارتباطات، مردم‌شناسی، آموزش، رسانه و فرهنگ پیوندی معنادار ایجاد کند. کار او نه‌تنها در خدمت تولید دانش است، بلکه گامی مؤثر در جهت کاربردی‌سازی این دانش در حوزه سیاستگذاری رسانه‌ای، آموزش دانشگاهی، و ارتقاء گفتمان عمومی به‌شمار می‌رود.
