به گزارش خبرگزاری مهر، شماره ١۵٣ ماهنامه مدیریت ارتباطات به‌تازگی منتشر شده و روی پیشخان مطبوعات آمده است. در این شماره آثاری را از صادق زیباکلام، عباس عبدی، دکتر بابک زمانی، مسعود سپهر، وحید آگاه، سعید ارکان‌زاده، امیرحسن موسوی، محسن محمودی، مصطفی سلیمانی را می‌خوانیم.
سازوکارهایی که طی قرن‌ها اندیشمندان و فعالان سیاسی برای مهار قدرت پیشنهاد کرده‌اند، این مهم را در مرکزیت خودش همیشه لحاظ کرده است که قدرت باید به‌گونه‌ای باشد که بتوان آن را نقد و مجبور به پاسخگویی کرد.
در ساخت سیاسی ایران به لحاظ تاریخی از این بابت فقدان داشته‌ایم و برای همین امروز با دو معضل مواجه هستیم؛ یکی نبود نهاد روابط عمومیِ حاکمیتیِ کارآمد و و دیگری فقدان مجرای رسانه‌ای کارآمد و مورد اقبال که در حین حفظ منافع ملی، توانایی اقناع داشته باشد. ماهنامه مدیریت ارتباطات در شماره اخیر خود، صفحاتی درباره فقدان نهاد روابط عمومی کارآمد در ساخت سیاسی ایران دارد.
محسن محمودی در ترجمه-تألیفی سراغ این پرسش اساسی رفته است که هراس از هوش مصنوعی، چه هنگام و چگونه متولد شد و چرا در اندک‌زمانی این‌چنین تقویت شد؟ چرا با وجود آنکه هوش مصنوعی تا به امروز وجوه بسیاری از زندگی ما را تحت تأثیر خود قرار داده و در لایه‌لایه‌های زندگی ما وارد شده، اما بی‌اعتمادی و هراس شدیدی نسبت به آن وجود دارد؟ او در این نوشته، سراغ تبارشناسی این هراس می‌رود و دلایل پیوند هوش مصنوعی با روایت‌های حولِ آخرالزمان‌گرایی را مورد بررسی قرار داده است.
در بخش دیگری از مطالب این شماره می‌خوانیم:
وحید آگاه، حقوقدان و استاد دانشگاه علامه طباطبایی در سلسله یادداشت‌هایش درباره قطع اینترنت از منظر حقوقی به حکایت تعلیق حق بر اینترنت در قانون اساسی ایران پرداخته است. در بخش چهارم این یادداشت که «عادت نمی‌کنیم» نام دارد، او به بررسی کرده است که چه شخصیت حقوقی‌ای در ایران به لحاظ قانونی می‌تواند، حق بر اینترنت را معلق کند.
بابک زمانی، نورولوژیست و نویسنده، در یادداشتی تحلیلی با نام «هیچ مرده‌ای تاکنون زنده نشده» نگاهی به اسطورۀ دیالکتیک و رفتار سلبی در ارتباطات سیاسی امروز ایران داشته است.
ترجمه بخشی از کتاب «روابط عمومی راهبردی: رشته‌ای دائماً در حال تحول» که مباحث جدید و چالش‌های فسلفه‌ای را درباره «اخلاق و حقوق در روابط عمومی» در بر دارد در ادامه سرفصل «بینش روابط عمومی» است و مطالب نظری / کاربردی زیادی برای فعالان و پژوهشگران حوزه ارتباطات دارد.
مصطفی سلیمانی، دین‌پژوه در مقاله‌ای بلند با نام شکاف روحانی به آسیب‌شناسی ارتباط طبقه روحانیت و جامعه در ایرانِ امروز پرداخته است و نیوشا طبیبی هم از «آخرین نسل ایرانیانی که خانه‌های سنتی را در شرایط واقعی خود دیده‌اند» نوشته است.
