اخلاق در روابط عمومی

در سال‌های اخیر، تمرکز بر اخلاق و رفتار حرفه‌ای از سوی سازمان‌ها به عنوان یک ضرورت در نظر گرفته شده است. پرداختن به وضعیت اخلاق حرفه‌ای در حوزه فعالیت‌های روابط‌عمومی، که حیطه‌ی کاری‌شان دربردارنده عمل، احساسات، عواطف و در یک کلام افکار عمومی است و خود نشان از اهمیت والای روابط عمومی دارد، از منظر درون و برون سازمانی قابل بررسی و تامل می‌باشد.

اخلاق اداری به عنوان مجموعه‌ای از اصول و ارزش‌های اخلاقی در محیط کار شناخته می‌شود که تأثیرگذار بر رفتار کارمندان و مدیران است. این اصول از ارزش‌های اخلاقی و دینی نشأت می‌گیرند و رفتارها و عملکردها در سازمان را تنظیم می‌کنند.

مفاهیمی چون عدالت، صداقت، مسئولیت‌پذیری، امانت‌داری و مصداقیت از جمله اصول مهم اخلاق اداری هستند که در سازمان‌ها باید رعایت شوند. این اصول باعث ایجاد فضای سالم و پربار در محیط کار می‌شوند و به عنوان راهنمایی برای رفتار اخلاقی افراد شناخته می‌شوند.

رعایت اخلاق اداری باعث ایجاد اعتماد و اطمینان بین کارمندان و مدیران می‌شود و مزایای بسیاری برای سازمان به همراه دارد. این مزایا شامل کاهش فساد و سوءاستفاده از قدرت، افزایش بهره‌وری و کارایی سازمان، و بهبود روابط بین سازمان و جامعه می‌شوند. مدیران، مسئولان و کارشناسان روابط ‌عمومی نقش بسیار مهمی در ایجاد فرهنگ سازمانی مبتنی بر اخلاق دارند و با آموزش و ترویج اخلاق اداری، می‌توانند زمینه را برای رفتار اخلاقی کارمندان و مدیران پایه فراهم کنند و این اصول را به عنوان یک بخش اساسی از سازمان ترویج دهند.

اخلاق در روابط‌ ‌عمومی پایه و اساس ارائه واقعیت‌ها می‌باشد. همان‌گونه که اخلاق از احساسات و باورهای فرد متأثر می‌شود، تابعی از ارزش‌ها، هنجارها و قوانین حاکم بر جامعه هم هست. رعایت امانت‌داری، درستکاری، انصاف، حریم خصوصی افراد و وفاداری در قلب حرفه‌های ارتباطی قرار دارد و مسائلی چون تبعیض، بی‌عدالتی و تضییع حقوق دیگران و… پذیرفته نیست. لذا وجدان فردی همواره ناظر بر رفتار فردی است و مسئولیت اجتماعی نیز از طریق رسانه‌ها اعمال می‌شود.

انواع رابطه اخلاقی در روابط عمومی به صورت خلاصه یادآور می‌شوم. در حرفه روابط عمومی ۵ نوع رابطه اخلاقی وجود دارد که شامل:

۱. وظیفه نسبت به خود
2. وظیفه نسبت به مخاطب
3. وظیفه نسبت به کارفرما
4. وظیفه نسبت به حرفه
5. وظیفه نسبت به جامعه

خصوصیات یه روابط عمومی سازمانی:

۱. راستی و درستی، امانت‌داری، شهامت، شجاعت، صبر و شکیبایی در گوش دادن، مردم‌داری، تواضع و فروتنی، خوش‌برخوردی و اجتماعی بودن.

۲. سازمان آگاهی – یا به بیان دیگر، داشتن آشنایی کامل با سازمان محل اشتغال، یک ضرورت گریزناپذیر برای کارشناس روابط عمومی محسوب می‌شود.

۳. جامعه آگاهی – کارشناسان روابط عمومی بایستی با جریان‌ها و تحولات جامعه در ابعاد ملی و بین‌المللی آشنایی کامل داشته باشند و بتوانند نیازهای جدید جامعه را شناخته و در فعالیت‌های خود به آن‌ها توجه کنند. مکمل این اطلاعات، داشتن آگاهی‌های روز است.

۴. نوآوری و خلاقیت – منظور از خلاقیت، خلق ایده نو است. برای خلاق بودن، جذب اطلاعات، بینش، سخت‌کوشی و توجه به حل مسائل لازم است. در نهایت، برای خلاقیت و نوآوری لازم است:

۱- شرایط لازم
2- فضای موجود کارشناس روابط عمومی باید خلاق باشد یا نوآور، زیرا نیاز به نوآوری در روابط عمومی بیشتر از سایر مشاغل و حرفه‌ها وجود دارد. چرا که مردم پیام‌های جدید را بهتر از پیام‌ها و قالب‌های کلیشه‌ای جذب می‌کنند. پس داشتن علم و دانش تخصصی روابط عمومی و اطلاعات در مورد جامعه یا سازمان، تکنیک‌های تخصصی روابط عمومی، ذهن خلاق و… روابط عمومی را قادر می‌سازد تا در روابط خود با مردم یا کمک به مدیریت از قابلیت‌های بیشتری بهره‌مند شود.

یک روابط عمومی کارآمد برای سلامت حرفه‌ای خود ناگزیر از رعایت اصول اخلاق حرفه‌ای روابط عمومی و تدوین آیین‌نامه‌های رفتاری در روابط عمومی است.