دکتر سید جمال الدین اکبرزاده جهرمی، متخصص ارتباطات اجتماعی و عضو فعال هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی است که از سال ۱۳۹۶ بهعنوان استادیار در دانشکده علوم ارتباطات مشغول به تدریس و پژوهش میباشد. ایشان دکترای ارتباطات اجتماعی را در سال ۱۳۹۲ از همین دانشگاه دریافت کردند و از آن زمان، سهم قابلتوجهی در عرصه تحلیل رسانهای و ارتباطی کشور ایفا نمودهاند.
حوزههای تخصصی و مطالعاتی دکتر اکبرزاده گسترهای از موضوعات میانرشتهای را پوشش میدهد، از جمله: تحلیل گفتمانی رسانههای اجتماعی نظیر توئیتر و اینستاگرام، بازنمایی فرهنگی در سینما و تلویزیون، پیامدهای همگرایی رسانهای (اینترنت و تلویزیون)، جشنوارههای فیلم و سیاستگذاری فرهنگی، تولید محتوای اینفلوئنسرمحور، و هویت مجازی در جوامع خاص.
مجموعه پژوهشهای دکتر سید جمال الدین اکبرزاده جهرمی نمایانگر عمق و گستردگی نگاهش به رسانه و ارتباطات بوده و از جمله آثار شاخص ایشان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- پژوهش پدیدارشناسانه درباره تجربه معنوی کاربران صفحات مدیتیشن، مثبتاندیشی و موفقیت در اینستاگرام.
- مقالهای درباره کارکرد توئیتر بهمثابه حوزه عمومی و نقش واسطهگران (بروکرها) در کاهش قطبیدگی پس از وقایع ترور سردار سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی.
- پژوهش گونهشناسی هویت مجازی زنان کرد ایرانی در اینستاگرام که نخستین تحقیق میانرشتهای در این حوزه است.
- مقالهای درباره روشهای مدیریت بدن زنان از طریق اینستاگرام در تهران که بر تأثیرات رسانهای بر دید افراد نسبت به بدن خود تمرکز دارد.
- تحلیل جغرافیای پیامرسانهای بومی مطلوب از نظر کاربران ایرانی از طریق چارچوب فراتحلیل.
- آثار دیگر شامل بررسی تلویزیون تعاملی و موانع آن در ایران، پاساتلویزیون و سیاستگذاری رسانهای در ایران، جایگاه غرب در سریالهای ملی ایران، نظام ستارگی در اینستاگرام، و ارائه مدلی برای تحلیل گفتمان انتقادی فیلم هستند.
علاوه بر فعالیتهای پژوهشی، دکتر سید جمال الدین اکبرزاده جهرمی در عرصه عمومی نیز فعال هستند؛ از جمله نگارش مقالهای با عنوان «آیفون و نابرابریهای موجود در ساختار واقعی جامعه» که در ماهنامه پیوست منتشر شد و نشان از پرداختن به مسائل معاصر زندگی دیجیتال و عدالت اجتماعی دارد. همچنین مشارکت ایشان در فضای مجازی برای تبیین کاربرد شبکههای اجتماعی برای ارتباطات عمومی و رسانهای دیده میشود
در مجموع، دکتر سید جمال الدین اکبرزاده جهرمی با حوزههای متنوعی از تحقیق در قلمرو رسانه و ارتباطات مواجه است؛ حوزههایی که ترکیبی از نگرش نظری، تحلیلی و کاربردی به پدیدههای معاصر هستند. حضور در دانشگاه، فعالیت انتشار مقالههای علمی، همکاری در رسانههای عمومی و تلاش برای ارائه رویکردهایی میانرشتهای به مسائل ارتباطی، جایگاه او را بهعنوان یکی از پژوهشگران برجسته و تأثیرگذار در حوزه ارتباطات ایران تثبیت کرده است.