در روزهایی که سایه جنگ و ناامنی بر سر جامعه سنگینی میکند، نقش ارتباطات انسانی بیش از هر زمان دیگری معنا پیدا میکند. تماس سادهای با عزیزان، گفتوگویی آرام یا حتی یک پیام محبتآمیز، میتواند ضربان زندگی را در دل بحران حفظ کند و یادمان بیاورد که هنوز زندهایم، هنوز مهمایم، و هنوز کسی هست که نگران ماست.