شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || پس از همه‌گیری کووید-۱۹، بسیاری از شرکت‌های بزرگ فناوری به مدل‌های کاری از راه دور روی آوردند که تأثیرات قابل توجهی بر نحوه کار و انتظارات کارکنان داشت. اما در سال‌های اخیر شاهد فشارهایی برای بازگشت کارمندان به محیط دفتر هستیم. دلایل متعددی پشت این سیاست‌ها وجود دارد که شامل بهبود همکاری، تقویت فرهنگ سازمانی، و مدیریت بهتر کارکنان می‌شود.
شرکت آمازون در سپتامبر ۲۰۲۴ دستوری صادر کرد که کارمندانش باید از ژانویه آینده به طور کامل به دفتر بازگردند. اندی جاسی، مدیر عامل آمازون، بیان کرده است که حضور حضوری در دفتر باعث تسهیل همکاری، طوفان فکری و تقویت فرهنگ سازمانی می‌شود. او معتقد است که وقتی همه در دفتر حضور دارند، تیم‌ها بهتر به یکدیگر متصل می‌شوند و این امر به بهبود بهره‌وری منجر می‌شود.
همچنین شرکت‌های دیزنی و سیلزفورس نیز از کارمندان خود خواسته‌اند که حداقل چهار روز در هفته به دفتر بازگردند. این شرکت‌ها استدلال می‌کنند که حضور در دفتر به تقویت فرهنگ سازمانی و ایجاد حس تعلق به شرکت کمک می‌کند. علاوه بر این، شرکت اپل نیز برای بازگشت کارمندان به دفتر فشار آورده است.
بر اساس نظرسنجی‌ها، تقریباً ۵۰ درصد از کارکنان ترجیح می‌دهند به صورت کاملاً از راه دور کار کنند، در حالی که ۵۰ درصد دیگر ترجیح می‌دهند حداقل چند روز در هفته در دفتر حضور داشته باشند. بسیاری از افراد دلایلی مانند نداشتن فضای مناسب برای کار در خانه، خستگی از جلسات ویدیویی مداوم، و تمایل به حفظ تعادل بین کار و زندگی شخصی دارند. همچنین برخی از کارکنان، به ویژه جوان‌ترها، دوست دارند با همکاران مسن‌تر و با تجربه‌تر خود ملاقات کنند و روابط حرفه‌ای خود را تقویت کنند.
برخی مدیران معتقدند که بازگشت به دفتر تنها یک روند موقت نیست، بلکه بخشی از یک تغییر بزرگ‌تر در ساختار کاری شرکت‌هاست. آن‌ها بر این باورند که حضور در دفتر باعث افزایش خلاقیت و بهره‌وری می‌شود و فرهنگ سازمانی را تقویت می‌کند. با این حال، این سیاست‌ها با مخالفت‌هایی نیز روبه‌رو شده‌اند.
در حین اجرای سیاست‌های بازگشت به دفتر، برخی از شرکت‌ها با چالش‌هایی مواجه شده‌اند. به عنوان مثال، شرکت‌ها باید راه‌هایی برای ایجاد تعادل بین نیاز به حضور حضوری و نیازهای کارکنان برای کار از راه دور پیدا کنند. مدل‌های کاری هیبریدی که ترکیبی از کار در دفتر و از راه دور را فراهم می‌کنند، در حال حاضر به عنوان یک راه حل میان‌مدت در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، اجرای این مدل‌ها نیز با مشکلاتی مواجه است، مانند عدم هماهنگی زمان‌بندی حضور کارکنان و استفاده ناکافی از فناوری‌های تعاملی.
تحقیقات نشان می‌دهد که برخی از مدیران شرکت‌ها معتقدند که بازگشت به دفتر به منظور افزایش بهره‌وری و خلاقیت کارکنان است، اما برخی دیگر بر این باورند که این سیاست‌ها در واقع تلاش‌هایی برای اخراج غیرمستقیم کارکنان هستند. این ادعاها با رد شدن توسط مدیران شرکت‌ها مواجه شده‌اند، اما همچنان نگرانی‌هایی در میان کارکنان وجود دارد که این سیاست‌ها ممکن است به منظور کنترل بیشتر و نظارت دقیق‌تر بر کارکنان اعمال شوند.
همچنین، برخی کارشناسان بر این باورند که بازگشت به دفتر می‌تواند بخشی از یک استراتژی بلندمدت برای تقویت فرهنگ سازمانی و ایجاد حس تعلق به شرکت باشد. این استراتژی‌ها از سال ۲۰۲۰ آغاز شده و به تدریج در حال توسعه هستند. با این حال، مشخص نیست که آیا این سیاست‌ها به گونه‌ای پیاده‌سازی می‌شوند که در انواع مختلف شرکت‌ها قابل گسترش باشند یا خیر.
در نهایت، سوال اصلی این است که آیا بازگشت به دفتر تنها یک روند موقت است یا بخشی از یک تغییر بزرگ‌تر در ساختار کاری شرکت‌هاست. کارشناسان مختلفی نظرات خود را در این زمینه بیان کرده‌اند و نشان می‌دهند که این موضوع پیچیدگی‌های زیادی دارد و تاثیرات آن ممکن است فراتر از بهره‌وری و فرهنگ سازمانی باشد. به عنوان مثال، تاثیرات اجتماعی، تعادل کار و زندگی شخصی، و رضایت شغلی کارکنان نیز نقش مهمی در این بحث ایفا می‌کنند.
منبع خبر:
شارا
/ بازگشت به دفتر در شرکت‌های بزرگ فناوری: انگیزه‌ها و
چالش‌ها
تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی برای مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
