نظام مسائل جامعه / نصیری درباره کارایی و اثربخشی عملکرد صدا و سیما به شفقنا رسانه می گوید: برای اینکه سازمانی را به لحاظ علمی بررسی کنیم که آن سازمان زیان ده یا کارآیی و اثربخشی دارد یا نه، بایدنسبت هزینه‌کرد با خروجی که در افق ترسیمی خود در نظر گرفته باشد را بسنجیم و بگوییم بر اساس هزینه‌کرد و برنامه های اعلامی و مندرج در اسناد به اهداف خود رسیده است یا نه؟
او ادامه می دهد: درباره صدا و سیما به نظر می رسد این اتفاق نیافتاده است. یعنی زمانیکه ما می گوییم یک سازمان زیان ده است یعنی بررسی شده که آن سازمان کارآیی و اثربخشی لازم را نداشته است. علاوه بر اتفاقاتی که در فضای بودجه ای می افتد می خواهم از این زاویه به موضوع نگاه کنم که سازمان صدا و سیما در نسبت با جذب مخاطب و کیفیت برنامه های ارائه شده و در نسبت با آنچه نیاز افکار عمومی جامعه و کشور هست، برای اینکه مرجعیت رسانه ای خود را حفظ کند چه در حوزه سرگرمی چه آموزشی و چه اطلاع رسانی، فارغ از مباحث بودجه ای و مالی، زیان ده محسوب می شود.
این پژوهشگر با اشاره به تفاوت دیدگاه صدا و سیما با افکار عمومی بیان می کند: در حال حاضر اگر در کنداکتور برنامه ماه رمضان صدا و سیما را بررسی کنید می بینید که شبکه آی فیلم سریال های تکراری نشان می دهد تا اینکه تولید جدید داشته باشد. همزمانی ماه رمضان و عید نوروز و کنداکتور پیش رو نشان می دهد آنچه در افق فکری مسئولان صدا و سیما هست و آنچه مورد نیاز جامعه هست با یکدیگر تفاوت و فاصله جدی دارد.
نصیری توضیح می دهد: فارغ از مباحث بودجه ای، زیان دهی در حوزه افکار عمومی را باید مورد سنجش قرار دهیم. کارآیی و اثربخشی را باید در بزنگاه ها و در مواقعی که نیاز به اطلاع رسانی داریم و یا مواقعی که می خواهیم جریانی را هدایت بکنیم و یا می خواهیم جریانی به موقع در ذهن افکار عمومی هدایت بشود، بسنجیم که صدا و سیما در کجا ایستاده و آیا در آن‌بخش زیان ده هست یا نه؟
او درباره انحصاری بودن این سازمان و تبعات آن بر عملکردش می گوید: قطعا انحصار در دل خودش نقاط منفی جدی را ایجاد می کند چه رسانه چه صنعت خودرو سازی یا هر فعالیت دیگری که باشد. انحصار به جهت اینکه خیال کسی که انحصار در اختیارش هست را راحت می کند و آن‌را به سمت خلاقیت و حفظ موقعیت خودش پیش نمی برد و برایش این اتفاق را ایجاد می کند که هر آنچه من ارائه می دهم مخاطب در نهایت مجبور به پذیرش آن است.
او توضیح می دهد: برای همین انحصار در دل خود مسائل و اختلالات جدی دارد فارغ از اینکه انحصار می تواند فساد هم ایجاد کند. هر چند وجود شبکه های اجتماعی و تنوع و تکثر رسانه این فضا را بر صدا و سیما تنگ‌کرده است، اما نکته مهم این است که صدا و سیما در لایه هایی پیرو شبکه های اجتماعی هم شده است.
او درباره بهبود عملکرد مالی صدا و سیما توضیح می دهد: به نظر می رسد صدا و سیما نیازمند مدیرانی رسانه شناس و جریان شناس، دارای خلاقیت بالا و نگاه ملی است و اینکه مدیران با نظام مسائل جامعه آشنا باشند. وقتی با نظام مسائل جامعه آشنا هستید، توانمندی اینکه مبتنی بر آن نظام مسائل، تولید برنامه کنید و افکار عمومی را با خود همراه کنید را خواهید داشت. هر چقدر فاصله شما با نظام مسائل بیشتر باشد، اتفاقی که رقم می‌خورد آن اتفاق از جنس دو مسیر جدا شده است.
نصیری در پایان می گوید: صدا و سیما اگر بتواند مرجعیتی که باید برای افکار عمومی داشته باشد، برای خودش احیا کند و سعی کند به مثابه یک رسانه همه جانبه و در خدمت موضوعات فراگیر اجتماعی قرار بگیرد به صورت ناخودآگاه آگهی دریافت می کند و سرمایه گذاری در برخی بخش های این سازمان بالا می رود و از همه مهمتر عملکرد صدا و سیما زمانی می تواند قابل دفاع و تاکید باشد که افکار عمومی را با خود به همراه داشته باشد. این افکار عمومی باید ذیل محتواهایی تعریف شوند که رمزگشایی آن‌محتواها در ذهن آنها نزدیک به هم و حداکثری باشد و بتواند همگرایی اجتماعی و بر اساس وحدت اجتماعی و ساحت های مختلف اجتماعی اعم از اقلیت های قومی و مذهبی متمرکز باشد و یک اتفاق بهتری را رقم بزند.
تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی برای مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
