انتخابات انجمن روابط عمومی ایران با موج واکنش های منفی روبرو شد

انتخابات انجمن روابط عمومی ایران برگزار شد که طی فرآیند تعیین اعضای هیات مدیره  افسانه مظفری استاد علوم ارتباطات،  فرید میر موسوی روابط عمومی بیمه دی،  علی کارخانه مدیر روابط عمومی بیمه پاسارگاد،  میثم مرادی نیا روابط عمومی بانک صادرات،  خسرو رفیعی بازنشسته روابط عمومی،  جواد قاسمی بازنشسته روابط عمومی و ابوالقاسم حکیمیان بازنشسته روابط عمومی در جایگاه هیات مدیره قرار گرفتند و رضا فاطمی ، سپهر آبروش و احمد پاکزاد به عنوان اعضای علی البدل هیات مدیره انتخاب شدند. همچنین شهرام علیپور به عنوان بازرس اصلی و معصومه صادق زاده  به عنوان بازرس علی البدل انتخاب شدند.

شایان توجه است که این انتخابات در حالی در سکوت خبری و بدون اطلاع رسانی مناسب برگزار شده است که خسرو رفیعی و برخی از بازنشستگان که سال‌هاست وی را همراهی می‌کنند  مجددا به هیات مدیره انجمن  راه یافته اند. در سال‌های گذشته عدم خروج بازنشستگان و اصرار بر تداوم حضور ایشان  در هیات مدیره انجمن باعث شده است منتقدان از انجمن با نام “مدرسه پیرمردها” یاد کنند.

همچنین حضور سه عضو جدید از روابط عمومی‌های بانک و بیمه در هیات مدیره نیز خود بیانگر میزان زیاد توجه برنامه ریزان انتخابات به نهادهای پولی و مالی مورد نظر است. البته شاید انتخاب افسانه مظفری به عنوان استاد علوم ارتباطات و تنها بانوی حاضر در هیات مدیره اگر در یک انتخابات دموکراتیک تر صورت می‌گرفت دلخوشی و شادمانی بیشتری را فراهم می کرد و می‌توانست نوید بخش روزهای بهتری باشد.

در اخبار منتشر شده از برخی منابع غیر رسمی در گروه انجمن روابط عمومی ایران در تلگرام، کاربری با نام یاسمن وزیری ضمن اعلام خبر برگزاری مجمع مورد نظر و انتشار چندین عکس از این رویداد نوشت : “در این مجمع عمومی مقرر گردید شورای مشاورتی و راهبردی انجمن تعیین و از پیشکسوتان روابط عمومی برای راهبرد‌های روابط عمومی به همکاری دعوت شوند. “. این جمله به عقیده برخی کارشناسان نشان دهنده میل سیری ناپذیر برخی پیشکسوتان مسن عرصه روابط عمومی در اشغال جایگاه های مختلف مشورتی و کمیته های انجمن است که احتمال می رود پیش از انتخابات مذاکراتی پیرامون آنها صورت  گرفته باشد.

در سال‌های گذشته همواره بزرگترین انتقاد به هیات مدیره انجمن روابط عمومی ایران میانگین سنی بالای اعضای هیات مدیره، فعال نمایی های بی هدف، جلسات متعدد با نهادهای پولی و مالی، عدم شفافیت فرآیند‌‌ها و خروجی ضعیف آن بوده است  که با تکرار حضور اعضای قبلی هیات مدیره در ترکیب جدید امید چندانی به تغییرات بنیادین نخواهد بود.

برخی از منتقدان خوش بین همچون امیر عباس تقی پور که از فعالان عرصه روابط عمومی و مدیر مسئول رسانه مدیریت ارتباطات است و چندین سال سابقه دبیری انجمن روابط عمومی ایران را در کارنامه سوابق خود دارد با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام اش نوشت ” جمعی از فعالان روابط‌عمومی، دو دوره‌ است برای پرهیز از افزودن به حاشیه‌ها حتی در انتخابات هم شرکت نمی‌کنند اما از آن‌جایی که انجمن، متعلق به روابط‌عمومی ایران است، لازم می‌دانم به عنوان کسی که به اعتبار رأی همکاران عزیزم دو دوره به عنوان عضو هیئت‌مدیره و حدود دو سال به عنوان دبیر انجمن خدمت کرده‌ام، چند نکته را یادآور شوم : حفظ احترام پیشکسوتان را بر خود واجب می‌دانم اما اصرارِ ایشان را برای کسبِ ریاست انجمن، هیچ‌گاه درک نکرده‌ام. به عنوانِ یک فعالِ روابط‌عمومی، خواهشم این است که حداقل، این‌بار اجازه دهید یکی از جوانانِ تازه نفس، یا تنها بانویِ حاضر در هیئت‌مدیره به عنوانِ رئیس، مدیریت انجمن را در اختیار بگیرد و تازه‌نفسی دیگر به عنوان دبیر خدمت کند! حساب و کتابِ انجمن شفاف باشد؛ درآمد و هزینه‌های پروژه‌ها به حساب انجمن بیاید و از همان حساب، هزینه شود!”.

برخی از بازخوردها در نظرات ذیل پست امیر عباس تقی پور به تعیین اعضای هیات مدیره انجمن روابط عمومی ایران توجه بیشتری را به خود جلب کرده است که میتوان به نظر فرحناز فولادی  مدیریت پایگاه خبری توسعه پویا با متن ” عالی بود حرف دل خیلی از ماهاست؛ جای تاسف داره که روابط عمومی شفاف و صادق انتخابات انجمن ش مهندسی شده است و این برای من که چند دوره شاهد انتخابات انجمن بوده و هستم ثابت شده است” و ایمان قربانی مدیر روابط عمومی فرمانداری تهران و رئیس شورای روابط‌عمومی‌های تهران با متن “جناب تقی پور عزیز با نظر شما کاملا موافقم فکر کنم می شد خیلی بهتر انتخابات برگزار کرد نه بصورت مهندسی!” اشاره کرد. همچنین ناصر رزاق منش دانش آموزخته دکترای ارتباطات در متنی نقادانه نوشت : ” …  انتخابات مهندسی شده روز جاری انجمن روابط عمومی یقینا موجبات فاصله گرفتن بیشتر پیشکسوتان این عرصه را فراهم خواهد آورد. …به نوبه خود از آنچه که گذشت طلب غفران نموده و از اهالی دانا ، اندیشمند و دلسوز روابط عمومی از صمیم قلب پوزش خواسته و آینده ای روشن و شکوفا برای این حرفه مقدس با توان ، همت و تعهد تمامی متعهدان آرزو دارم. “.

داود نعمتی انارکی عضو هیئت علمی و دانشیار علوم ارتباطات دانشگاه صداوسیما در متنی تجربه محور و منتقدانه نسبت به عملکرد انجمن روابط عمومی ایران در بخش نظرات پست امیر عباس تقی پور نوشت: “جناب دکتر تقی پور، ضمن احترام به نظر شما باید عرض کنم که در ترکیب جدید انجمن نیز اتفاق خاصی نیفتاده که جای امیدواری باشد، اصلا انجمن های روابط عمومی در کشور به نظر من جزو علل ناکارآمدی روابط عمومی ها در کشور هستند، باور ندارید، نگاهی به فعالیت های این انجمن ها در این۳۰سال بیاندازید، چه اقدامات برجسته و اثرگذاری داشته اند؟ جشنواره ها و همایش هاشون رو اسپانسرها مدیریت می کنند و همان ها برگزیده ها رو انتخاب می کنند، همش در حال برگزاری جلسه و دیدار با یکدیگر و عکس یادگاری گرفتن هستند و اینکه خبری از این جلسات منتشر کنند. این انجمن ها چه نقش و تاثیری در ارزیابی روابط عمومی ها داشته اند، چه گزارش دقیق علمی از وضعیت روابط عمومی ها به سازمان ها انعکاس داده اند که مدیریت آن سازمان را به فکر اندازند وضعیت روابط عمومی های خود را اصلاح کنند. از بس که این انجمن ها کارهای نمایشی کردند که باید گفت خودشان بخش عمده ای از پازل ناکارآمدی روابط عمومی ها شده اند، همش در حال تعارف کردن، توجیه کردن، نمایش دادن و … شده اند که با تغییر اعضا هم اتفاق خاصی نمی افتد…. البته دلایل زیادی دارم که باورم بر این شده انجمن های روابط عمومی در کشور بیشتر انجمن های نمایشی بی تاثیری اند که نشانگر پارادایم مسلط در جامعه روابط عمومی کشور است که عمدتا بر حفظ وضع موجود نظر دارند و اگر تن به تغییری هم دهند در حد جابجایی افراد است و ریل گذاری ها بر مبنای اهدافی است که تغییری در وضعیت روابط عمومی ها نخواهد داشت. حرف بسیار است دکتر…”.

همچنین میلاد زارعی در متنی با اشاره مستقیم به ترکیب سنی هیات مدیره انجمن روابط عمومی ایران نوشت: ” پیشکسوت بودن به منش است. رها نکردن صندلی هیات مدیره نشان دهنده چیز دیگری است!” که تقی پور در پاسخ نوشت: ” خدایی، این را موافقم. تا امروز علنی بیان نکره بودم اما دوستان زیادی دارم که می‌توانند شهادت دهند که در جلسات خصوصی همواره از این عزیزان تشکر کرده و عرض کرده‌ام با اصرار به تداوم حضور خود در کسوت عضو هیئت‌مدیره، اقدامات گذشته‌ی خود را از بین نبرید. حتی، این پرسش را مطرح کرده‌ام که اگر یک نفر با دانش و مهارت قابل قبول بخواهد در کسوت رئیس انجمن نقش‌آفرینی کند چند سال باید منتظر باشد؟ حکایت برخی از مسئولان کشور است که تا خدا آن‌ها را از دنیا نبرد، پست و مقام خود را حفظ می‌کنند؛ به هر قیمتی!”.

به گفته کارشناسان عرصه ارتباطات، انجمن روابط عمومی ایران که زمانی قرار بود فراگیر ترین نهاد مدنی ارتباطات در کشور باشد با تمامیت خواهی و انتصابات نرم عده‌ای از افراد در سراشیبی پرتگاه نابودی قرارگرفته است. همچنین عده ای از پیشکسوتان روابط عمومی نیز معتقدند با رویه پیش گرفته شده در انتخابات هیات مدیره و حذف روابط عمومی های فعال و کنشگران ارتباطاتی اکوسیستم جدید روابط عمومی کشور، ناقوس مرگ انجمن با ضرب آهنگ شدیدتری نواخته شده و انتخابات این چنینی آخرین میخ بر تابوت انجمن روابط عمومی ایران است.