شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || دیدگاه‌های نیل لارنس (Neil Lawrence)،به عنوان یکی از پیشگامان حوزه یادگیری ماشین و هوش مصنوعی و استاد دانشگاه کمبریج، در مورد قابلیت‌ها، محدودیت‌ها و پیامدهای اخلاقی هوش مصنوعی قابل توجه و بررسی است. او با تاکید بر ماهیت ابزاری هوش مصنوعی، نسبت به انسان‌نماسازی آن هشدار می‌دهد و بر اهمیت شناخت محدودیت‌های این فناوری تاکید می‌کند.
وی ضمن اشاره به پتانسیل بالای هوش مصنوعی در حل چالش‌های جهانی، بر ضرورت توسعه مسئولانه و اخلاقی آن و همچنین همکاری انسان و هوش مصنوعی در آینده‌ای نزدیک تاکید دارد. شناخت دیدگاه‌های لارنس، به درک بهتر از موقعیت کنونی و آینده هوش مصنوعی کمک می‌کند.برخی از دیدگاه های او را در این یادداشت مورد بررسی قرار می دهیم:
۱. هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار، نه یک انسان نما:
* لارنس تاکید می کند که هوش مصنوعی، ابزار قدرتمندی است که برای کمک به انسان طراحی شده است. این یک موجود ذی شعور با هوشیاری یا نیت انسانگونه نیست.
* او نسبت به انسان سازی هوش مصنوعی هشدار می دهد، زیرا می تواند منجر به سوء تفاهم ها و انتظارات غیر منطقی شود.
۲. اهمیت درک محدودیت های هوش مصنوعی:
* لارنس اهمیت شناخت محدودیت های سیستم های هوش مصنوعی را برجسته می کند. اگرچه آنها می توانند وظایف پیچیده ای را انجام دهند، اما فاقد زمینه و فهمی هستند که انسان ها دارند.
* او از شفافیت و توضیح پذیری در الگوریتم های هوش مصنوعی برای اطمینان از استفاده مسئولانه و اخلاقی حمایت می کند.
۳. مزایای بالقوه هوش مصنوعی:
* لارنس نسبت به مزایای بالقوه هوش مصنوعی در پرداختن به چالش های اجتماعی مانند تغییرات آب و هوا، مراقبت های بهداشتی و آموزش خوش بین است.
* او معتقد است که هوش مصنوعی می تواند اکتشافات علمی را تسریع کند، تصمیم گیری را بهبود بخشد و توانایی های انسانی را افزایش دهد.
۴. ملاحظات اخلاقی و هوش مصنوعی:
* لارنس عمیقاً نگران پیامدهای اخلاقی هوش مصنوعی، از جمله مسائلی مانند تعصب، حریم خصوصی و جابجایی شغلی است.
* او بر نیاز به توسعه و استقرار مسئولانه هوش مصنوعی با تمرکز بر عدالت، مسئولیت پذیری و رفاه انسان تاکید می کند
۵. آینده هوش مصنوعی و همکاری انسان و هوش مصنوعی:
* لارنس آینده ای را ترسیم می کند که در آن انسان ها و هوش مصنوعی برای دستیابی به اهداف با یکدیگر همکاری می کنند.
* او معتقد است که با درک نقاط قوت و ضعف هوش مصنوعی، می‌توانیم از قدرت آن برای بهبود جامعه و در عین حال کاهش خطرات احتمالی استفاده کنیم.
به طور کلی،دیدگاه های نیل لارنس در مورد هوش مصنوعی روشنگرانه است. او ضمن تاکید بر اهمیت توسعه مسئولانه و ملاحظات اخلاقی، ظرفیت عظیم هوش مصنوعی را تائید می کند.او معتقد است که هوش مصنوعی شیوه زندگی و کار ما را به طور اساسی تغییر خواهد داد.او نسبت به افزایش بیش از حد قابلیت‌های هوش مصنوعی هشدار داده و بر اهمیت درک محدودیت‌های فناوری فعلی تاکید کرده است.
نیل لارنس معتقد است جامعه باید خود را برای مواجه با تأثیرات هوش مصنوعی آماده کند و برخی روش ها را پیشنهاد می دهد:
۱)آموزش: افزایش آموزش و آموزش در زمینه هوش مصنوعی و زمینه‌های مرتبط، تا اطمینان حاصل شود که افراد مهارت‌ها و دانش لازم برای انطباق با بازار کار به سرعت در حال تغییر را دارند.
نیل لارنس از چندین رویکرد برای آموزش هوش مصنوعی دفاع کرده است:
الف) آموزش در دسترس: او معتقد است که آموزش در زمینه هوش مصنوعی باید برای طیف وسیعی از افراد، از جمله کسانی که پیشینه سنتی در علوم کامپیوتر یا ریاضیات ندارند، قابل دسترسی باشد.
ب) آموزش انسان محور: او بر اهمیت آموزش هوش مصنوعی به روشی که مبتنی بر ارزش ها و اخلاق انسانی باشد، به جای تمرکز صرف بر مهارت های فنی، تاکید می کند.
ج) آموزش مشارکتی: او معتقد است که آموزش هوش مصنوعی باید شامل همکاری بین دانشمندان کامپیوتر، دانشمندان علوم اجتماعی و سایر کارشناسان باشد تا اطمینان حاصل شود که این فناوری به شیوه ای مسئولانه و اخلاقی توسعه می یابد.
۲) خط مشی گذاری: سیاست ها و مقرراتی را تدوین کنید که توسعه و استقرار مسئولانه و اخلاقی هوش مصنوعی را ترویج می کند تا خطرات احتمالی و اثرات منفی را کاهش دهد.
توسعه سیاست و مقررات پیرامون هوش مصنوعی به چند دلیل حیاتی است:
همسویی ارزش‌ها: خط‌مشی‌ها می‌توانند اطمینان حاصل کنند که سیستم‌های هوش مصنوعی با ارزش‌ها و اهداف انسانی مانند عدالت، شفافیت و مسئولیت‌پذیری همسو هستند.
کاهش خطر: مقررات می تواند به کاهش خطرات و آسیب های احتمالی مرتبط با هوش مصنوعی، مانند جابجایی شغل، نقض حریم خصوصی، و سوگیری در تصمیم گیری کمک کند.
هماهنگی: سیاست و مقررات می‌تواند هماهنگی و همکاری بین سهامداران مختلف مانند دولت‌ها، کسب‌وکارها و سازمان‌های جامعه مدنی را برای ترویج توسعه و استقرار مسئولانه هوش مصنوعی تسهیل کند.
۳)رعایت عدالت: اطمینان حاصل کنید که مزایای هوش مصنوعی به طور عادلانه و عادلانه توزیع می شود و سیستم های هوش مصنوعی برای رسیدگی به نابرابری های موجود طراحی شده اند و نه تداوم.
هوش مصنوعی این ظرفیت را دارد که نابرابری های موجود را به روش های مختلفی برطرف کند از جمله:
۱) انصاف در تصمیم‌گیری: سیستم‌های هوش مصنوعی را می‌توان برای تصمیم‌گیری منصفانه و بی‌طرفانه طراحی کرد و تأثیر سوگیری‌های انسانی را بر تصمیم‌های مهم مانند تأییدیه وام یا تصمیم‌گیری استخدام کاهش داد.
۲) دسترسی به منابع: هوش مصنوعی می‌تواند افراد در جوامع به حاشیه رانده شده را قادر سازد به منابع و فرصت‌هایی که ممکن است قبلاً از آنها محروم شده‌اند، مانند مراقبت‌های بهداشتی، آموزش یا خدمات مالی دسترسی داشته باشند.
نیل لارنس نسبت به پتانسیل تبدیل شدن انسان به “برده” هوش مصنوعی ابراز نگرانی کرده است، به این معنا که ممکن است تا حدی به سیستم های هوش مصنوعی تکیه کنیم که استقلال و توانایی های تصمیم گیری ما را به خطر بیندازد.او هشدار داده است که ما باید مراقب خطرات احتمالی اتکای بیش از حد به هوش مصنوعی باشیم و اطمینان حاصل کنیم که کنترل و نظارت بر این سیستم‌ها را حفظ می‌کنیم.
منبع خبر:
شارا
/ تعادل بین فرصت‌ها و چالش‌های هوش مصنوعی از دیدگاه
لارنس
تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی برای مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
