تغییر در مؤسسه اسمیتسونیان / بر اساس یک بیانیه کاخ سفید، رئیس‌جمهور از معاون خود خواسته است تا «ایده‌های نامناسب، تفرقه‌افکن یا ضدآمریکایی» را از این مؤسسه حذف کند. این اقدام بی‌سابقه که به نظر می‌رسد قصد مداخله در سیاست‌گذاری‌های این نهاد را دارد، سؤالاتی درباره آینده میلیون‌ها شیء تاریخی موجود در این مجموعه که گاهی به آن «گنجینه ملی» گفته می‌شود، ایجاد کرده است.
اما اسمیتسونیان چگونه اداره و تأمین مالی می‌شود، و آیا ترامپ می‌تواند آن را همانند دولت فدرال تغییر دهد؟
تأمین مالی اسمیتسونیان چگونه انجام می‌شود؟
اسمیتسونیان در سال ۱۸۴۶ توسط کنگره و با بودجه‌ای که از سوی جیمز اسمیتسون، یک دانشمند بریتانیایی، به ایالات متحده اهدا شد، تأسیس شد. اسمیتسون هیچ‌گاه به آمریکا سفر نکرد، اما بقایای او اکنون در ساختمان اصلی اسمیتسونیان، معروف به «قلعه»، نگهداری می‌شود.
امروزه، حدود ۶۲٪ بودجه این مؤسسه از طریق اعتبارات کنگره، کمک‌های مالی و قراردادهای فدرال تأمین می‌شود. مابقی از طریق منابع غیر فدرال مانند موقوفات، کمک‌های مالی، حق عضویت، و درآمد حاصل از مجلات، رستوران‌ها و فروشگاه‌های وابسته به دست می‌آید. بودجه فدرال اسمیتسونیان در سال مالی ۲۰۲۴ بیش از ۱ میلیارد دلار بوده است.
آیا اسمیتسونیان یک نهاد دولتی است؟
خیر، اسمیتسونیان یک نهاد فدرال نیست، بلکه یک مؤسسه «دارای شخصیت حقوقی خاص» است که وظایف محوله از سوی کنگره را انجام می‌دهد. مدیریت این مؤسسه بر عهده دبیر آن، که توسط هیئت مدیره منصوب می‌شود، است. این هیئت شامل رئیس دیوان عالی، معاون رئیس‌جمهور، سه عضو از مجلس سنا، سه عضو از مجلس نمایندگان، و ۹ شهروند عادی است.
اسمیتسونیان بزرگ‌ترین مجموعه موزه‌ای، آموزشی و پژوهشی جهان محسوب می‌شود و شامل ۲۱ موزه (دو موزه در حال توسعه)، ۱۴ مرکز آموزشی و تحقیقاتی و باغ‌وحش ملی است. این مؤسسه مجموعه‌ای گسترده از آثار، از جت‌های جنگی در موزه ملی هوانوردی و فضا گرفته تا نمونه‌های میکروسکوپی در موزه تاریخ طبیعی، را در خود جای داده است.
آیا سیاست بر اسمیتسونیان تأثیر داشته است؟
به طور سنتی، اسمیتسونیان از حمایت هر دو حزب سیاسی برخوردار بوده و رؤسای‌جمهور، چه محافظه‌کار و چه لیبرال، به این مؤسسه اجازه داده‌اند به طور مستقل فعالیت کند.
ساموئل رِدمَن، استاد تاریخ دانشگاه ماساچوست، در این باره می‌گوید: «اسمیتسونیان تا حد زیادی از کشمکش‌های سیاسی دور بوده است.» وی می‌افزاید که اگرچه تأثیرات سیاسی همواره وجود داشته، اما در زمینه تأمین مالی و حمایت کلی، این مؤسسه از ثبات بالایی برخوردار بوده است.
آیا دولت قبلاً محتوای نمایشگاه‌های اسمیتسونیان را سانسور کرده است؟
در مواردی نادر، نمایشگاه‌های اسمیتسونیان تحت فشارهای سیاسی تغییر کرده‌اند.
در دهه ۱۹۹۰، موزه ملی هوانوردی و فضا به دلیل نمایش بمب‌افکن «انولا گی»، هواپیمایی که اولین بمب اتمی را روی هیروشیما انداخت، مورد انتقاد قرار گرفت. منتقدان معتقد بودند که روایت ارائه‌شده در نمایشگاه، آمریکایی‌ها را خشن نشان می‌دهد و قصد دارد برای ژاپنی‌ها دلسوزی جلب کند. در نهایت، این نمایشگاه لغو شد، مدیر موزه استعفا داد، و هواپیما بدون هیچ توضیحی به نمایش گذاشته شد.
در موردی دیگر در سال ۲۰۱۰، وِین کلاف، دبیر وقت اسمیتسونیان، دستور حذف یک فیلم از نمایشگاه گالری ملی پرتره را صادر کرد. این فیلم، ساخته دیوید وُژناروویچ، به بحران ایدز در دهه ۱۹۸۰ می‌پرداخت و صحنه‌ای از مورچه‌ها که روی یک صلیب حرکت می‌کردند، داشت که باعث انتقاد قانون‌گذاران راست‌گرا شد.
ساموئل ردمَن در این باره می‌گوید: «این موارد بسیار نادر هستند.» اما او نگران زبان به‌کاررفته در فرمان ترامپ است، زیرا به نظر می‌رسد که در پی تحمیل «یک روایت واحد از تاریخ آمریکا» است. او تأکید می‌کند که «تاریخ آمریکا مجموعه‌ای از دیدگاه‌های گوناگون است و باید مورد بررسی و تأمل قرار گیرد، نه صرفاً به شکلی که برخی می‌خواهند، جشن گرفته شود.»
منبع خبر:
شارا
/ ترامپ به دنبال تغییر در مؤسسه اسمیتسونیان: چه کسی این نهاد
را تأمین مالی می‌کند؟
تمامی حقوق گردآوری و تالیف خبر متعلق به ناشر اصلی آن که در لینک فوق به آن اشاره شده است می باشد. در صورت نیاز به ارسال جوابیه یا توضیح تکمیلی برای مطلب منتشر شده صرفا از طریق مرجع اصلی خبر اقدام نمایید.
